Para Rayko, que quere que lle adique unha entrada e sabe que non me gusta facelo.
É noite pecha e escóitase o rebumbio dos automóbiles na rúa. A fiestra está aberta querendo deixar pasar unha lene e fresca brisa que non existe. As sabas amontóanse nos pés da cama e a almofada está a piques de se marear de tanto revirala. Zumban os mosquitos arredor da súa orella.
Vai unha noite calorosa na cidade das luces.
Sente abanarse a cortina. El xírase e, de súpeto, ten frío. Ela non está.
Ningún comentario:
Publicar un comentario